Opis
Johann Ludwig Giesel urodził się 9 czerwca 1747 roku w Dreźnie.
Młody Johann podejmuje naukę malarstwa u swego imiennika, Johanna Benjamina Müllera, mistrza pędzla tworzącego dekoracje dla dworskiego teatru Wettynów, mieszczącego swą sceną w murach Zwingeru, by następnie zostać studentem Charlesa Hutina w Drezdeńskiej Akademii Sztuki Pięknych. Naukę kontynuuje w Holandii, po powrocie z której tworzy w stolicy Saksonii obok malarstwa sztalugowego, dekoracje teatralne i kurtyny. Jako specjalista w tej dziedzinie w roku 1787 przyjmuje zaproszenie do Warszawy, gdzie przez trzy kolejne lata realizuje projekty w Teatrze Narodowym. Sukcesy i talent saskiego artysty doprowadzają go do zaszczytu przyjęcia tytułu nadwornego malarza króla Stanisława Augusta. Wśród prac artysty wymienić należy za autorką publikacji „Malarze w Warszawie czasów Stanisława Augusta”, Aleksandrą Bernatowicz iluminację w Oranżerii łazienek królewskich, powstałą w 1788 roku. Warszawską karierę, przerywa insurekcja kościuszkowska i artysta w roku 1794 wraca do swojego rodzinnego miasta, gdzie dwadzieścia lat później umiera 4 marca 1814 roku.
Autorstwo „Widoku z groty” ustalone zostało na podstawie proweniencji przez Miejskie Muzeum w Halberstadt, które prezentowało w swych zbiorach tenże obraz. W pobliżu Halberstadt znajduje się zamek Langenstein, na którym od osiemnastego stulecia, aż do końca II wojny światowej, wśród tamtejszych zbiorów wisiało dzieło Giesela.
Na odwrociu, krosnach i ramie pieczątki Städtisches Museum Halberstadt i etykieta z informacją o pochodzeniu.
Olej na płótnie o wymiarach: 42,5/40 cm